Δυσμενής για τη χώρα η προσυμφωνία των Πρεσπών

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ ΕΞΗΓΕΙ ΣΤΗΝ εφημερίδα «Ελευθερία» της Λάρισας ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΡΙΝΕΙ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

«Η χώρα μας ανάλωσε τα ισχυρά διπλωματικά της όπλα για να εξασφαλίσει μία σύνθετη ονομασία, προκειμένου να διακρίνεται η ελληνική Μακεδονία από το γειτονικό κράτος και να καταστεί σαφές ότι το τελευταίο δεν εκπροσωπεί το ιστορικό και γεωγραφικό μέγεθος της Μακεδονίας ως συνόλου. Σε αντάλλαγμα, αποδέχθηκε την παραχώρηση του ονόματός της στα Σκόπια. Η συμφωνία καθίσταται ετεροβαρής και δυσμενής για την ελληνική πλευρά με την αναγνώριση μακεδονικής ιθαγένειας και γλώσσας για τη γειτονική χώρα.

Η εθνική ιδεολογία των γειτόνων, ο «Μακεδονισμός», στηρίζεται και ενισχύεται μέσω της αναγνώρισης αυτής, πράγμα το οποίο εγκυμονεί σοβαρά προβλήματα για τη χώρα μας». Αυτά υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο ιστορικός μελετητής Θεοφάνης Μαλκίδης, με συνέντευξή του στην «Ε», στο περιθώριο της πρόσφατης εκδήλωσης στο ΔΩΛ για το Μακεδονικό.

Ο κ. Μαλκίδης αναλύει τι προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών και γιατί δεν πρέπει να γίνει δεκτή από τον ελληνικό λαό, ενώ κατηγορεί τα πολιτικά κόμματα για την επιφανειακή προσέγγιση ενός θέματος, που είναι μείζονος εθνικής σημασίας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Γιώργος Ρούστας

* Κύριε Μαλκίδη, ήσασταν ομιλητής σε μια ακόμη ομιλία που αφορά στην ελληνικότητα της Μακεδονίας. Από τη στιγμή που η συμφωνία των Πρεσπών έχει υπογραφεί, με ποιο ηθικό συνεχίζουν οι Έλληνες να διεκδικούν τη μη κύρωσή της; Εξάλλου το θέμα της ομιλίας σας στη Λάρισα εστιάστηκε στο καθήκον των Ελλήνων…

– Eχουμε μπροστά μας δύο ζητήματα, το ένα μέρος αφορά στη συμφωνία με τα Σκόπια, το επικείμενο δημοψήφισμα που πρέπει να περάσει από το γειτονικό κράτος και την αλλαγή του Συντάγματος που πρέπει να εγκριθεί μέχρι τέλος του 2018 και το δεύτερο αυτά που συμβαίνουν στο εσωτερικό της πατρίδας μας. Τη στιγμή που η Ελλάδα καλείται να κυρώσει την προσυμφωνία, ο ελληνικός λαός έχει τα νομικά, πολιτικά, αλλά κυρίως τα ιστορικά και διπλωματικά μέσα και εφόδια να συνεχίσει τον αγώνα του για να μην συμβεί αυτό. Από την άλλη, σε επίπεδο συλλαλητηρίων και συγκεντρώσεων, πράγματι υπάρχει μεγάλη συμμετοχή των Ελλήνων και μια αποδοχή της συνηγορίας να μην γίνει αποδεκτή η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας. Νομίζω ότι δεν έχει καμφθεί το φρόνημα του κόσμου μετά την προσυμφωνία -και όχι Συμφωνία- των Πρεσπών. Έχει υπογραφεί ένα προσύμφωνο, το οποίο αυτή τη στιγμή δεν δεσμεύει κανέναν, πόσο μάλλον τον ελληνικό λαό, καθώς δεν έχει γίνει σε επίπεδο διεθνούς Οργανισμού (ΟΗΕ- ΝΑΤΟ- Ε.Ε) αποδεκτό το γειτονικό κράτος με το όνομα Βόρεια Μακεδονία. Συνεπώς ο ελληνικός λαός έχει το καθήκον να αντιδρά μέχρι τη τελική δικαίωση των στόχων του στο προσύμφωνο των Πρεσπών.

* Τελικά τι προβλέπει ακριβώς αυτή η προσυμφωνία;

– Συνοπτικά η Ελλάδα διά της προσυμφωνίας, την οποία υπέγραψε ως Πρώτο Μέρος και όχι ως Ελληνική Δημοκρατία, δίνει τα εξής: Όνομα κράτους, μέρος: Βόρεια Μακεδονία – εθνότητα, το όλον: μακεδονική – γλώσσα, το όλον: μακεδονική – είσοδο στο ΝΑΤΟ, πλήρης από την πρώτη ημέρα – είσοδο στην ΕΕ, έναρξη αίτησης, – εμπορικά σήματα (σε επιτροπή ειδικών – μακεδονικός χαλβάς, ταχίνι, οίνος και άλλα έρμαιο στις διαθέσεις των Σκοπιανών), – πρόσβαση στη θάλασσα, – λιμάνια κι αεροδρόμια για διευκολύνσεις, – διεθνή σήματα MK και MKD (δηλαδή το όλον: Μακεδονία – εξαίρεση οι πινακίδες αυτοκινήτων που γίνονται NM ή NMK, στάχτη στα μάτια για να μην παρεξηγούμαστε από τους τουρίστες στη Βόρεια Ελλάδα), – αλλαγή σχολικών βιβλίων (!), – απαγόρευση να μας ενοχλεί η “ερμηνεία” του όρου Μακεδονία, της κληρονομιάς της ακόμα και για τα αρχαία χρόνια (άρθρο 7, παρ. 5) – απαγόρευση να μας ενοχλούν “αρχαιολογικά τεχνουργήματα” σε χρήση (π.χ., δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το Αστέρι της Βεργίνας, αλλά μπορούν να το χρησιμοποιούν με μικρές διαφορές όπως τώρα), – απαγόρευση να ζητάμε να αφαιρέσουν αγάλματα ή μνημεία που αναπαριστούν αρχαίους Μακεδόνες, (αν βάζουν μια ταμπελίτσα στην άκρη με ένα συγκεχυμένο μήνυμα), – απαγόρευση οι Έλληνες κάτοικοι της Μακεδονίας να ονομάζονται Μακεδόνες (είπαμε, Μακεδόνες είναι αυτοί – ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του μας αποκάλεσε “Ελληνο-μακεδόνες”), – αποθάρρυνση να χρησιμοποιούμε τον όρο “Μακεδονία” για το σήμερα (στη συμφωνία, απέφυγαν να γράψουν τον όρο αυτόν και χρησιμοποιούν τον όρο “Βόρεια περιοχή της Ελλάδας”, όρος ασαφής και παραπλανητικός διότι και η Θράκη και η Ήπειρος στη Βόρεια περιοχή της Ελλάδας βρίσκονται). Η χώρα μας ανάλωσε τα ισχυρά διπλωματικά της όπλα για να εξασφαλίσει μία σύνθετη ονομασία, προκειμένου να διακρίνεται η ελληνική Μακεδονία από το γειτονικό κράτος και να καταστεί σαφές ότι το τελευταίο δεν εκπροσωπεί το ιστορικό και γεωγραφικό μέγεθος της Μακεδονίας ως συνόλου. Σε αντάλλαγμα, αποδέχθηκε την παραχώρηση του ονόματός της στα Σκόπια. Η Συμφωνία καθίσταται ετεροβαρής και δυσμενής για την ελληνική πλευρά με την αναγνώριση μακεδονικής ιθαγένειας και γλώσσας για τη γειτονική χώρα. Η εθνική ιδεολογία των γειτόνων, ο «Μακεδονισμός» στηρίζεται και ενισχύεται μέσω της αναγνώρισης αυτής, πράγμα το οποίο εγκυμονεί σοβαρά προβλήματα για τη χώρα μας.

* Eχετε μιλήσει και σε πολλά συλλαλητήρια στο εξωτερικό. Να υποθέσω ότι η ελληνική ομογένεια είναι εξίσου θερμή και η ανταπόκριση της στα συλλαλητήρια, μαζική;

– Πράγματι η ελληνική ομογένεια δίνει μια αξιόλογη και πολυεπίπεδη μάχη για να μην χαθεί το όνομα της Μακεδονίας. Ιδιαίτερα τα συλλαλητήρια στην Αμερική και στη Γερμανία ήταν εντυπωσιακά και απόδειξαν ότι το Μακεδονικό δεν είναι θέμα του ελλαδικού ελληνισμού, αλλά όλων των Ελλήνων και κει θα κριθεί κατά πόσο αυτή η Συμφωνία θα καταρριφθεί στα εξ ων συνετέθη.

* Πώς κρίνετε συνολικά τη στάση των κομμάτων; Θεωρείτε ότι κάποια επιχειρούν να καπηλευθούν το θέμα, να το εκμεταλλευθούν πολιτικά;

– Η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση συμφωνούν στο γενικό πλαίσιο του ζητήματος, δηλαδή να λυθεί το ζήτημα με βάση την προσυμφωνία. Από την πλευρά τους τα κόμματα της ήσσονος αντιπολίτευσης άγονται και φέρονται ανάλογα με τη συμμετοχή του λαού στα συλλαλητήρια. Νομίζω είναι σωστή η επισήμανσή σας ότι κάποια κόμματα προσπαθούν να καπηλευθούν το θέμα, που δεν αφορά μόνο στο συναίσθημα του ελληνικού λαού, αλλά και το σμέλλον του ως έθνος.* Με βάση και την αποχώρηση της ΝΔ από το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί ένα ενιαίο μέτωπο, όχι μόνο στο Μακεδονικό, αλλά γενικότερα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής;

– Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στο πλαίσιο της ονομασίας, της εθνότητας και της γλώσσας. Η αξιωματική αντιπολίτευση συμφωνεί στο όνομα, αλλά όχι στη ονομασία και στην εθνότητα. Τα κόμματα πιάστηκαν αδιάβαστα και απροετοίμαστα σε ένα ζήτημα που δεν σχετίζεται μόνο με το όνομα της Μακεδονίας, αλλά και κατά πόσο η Βουλή μπορεί να αντιληφθεί ποιο είναι το μείζον, δηλαδή η διατήρηση και διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας και να αγωνιστεί γι΄ αυτό.