Μήνυμα του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για το Πάσχα

Αγαπητοί μου συμπολίτες,

Γιορτάζουμε ένα αλλιώτικο Πάσχα. Κάτω από τον ίδιο ανοιξιάτικο ήλιο, δίχως όμως τις εκκλησίες μας, τους φίλους μας και τα πατροπαράδοτα έθιμά μας.

Φέτος, η Εβδομάδα των Παθών κράτησε περισσότερο από πενήντα ημέρες. Αλλά η Ανάσταση φωτίζει, πλέον, το δρόμο για τη χαρμόσυνη έξοδο από την καταιγίδα της πανδημίας.

Με πειθαρχία και αλληλεγγύη αποκρούσαμε τα πρώτα της κύματα. Θωρακίσαμε τη δημόσια υγεία. Και, μένοντας στον ίδιο δρόμο, σύντομα θα ξεκινήσουμε τη σταδιακή μετάβαση σε μία νέα εποχή. Στην οποία πολλά θα έχουν αλλάξει.

Θρηνούμε για τις ζωές που χάσαμε από τον κορονοϊό. Και ευγνωμονούμε εκείνους που συνεχίζουν τη μάχη εναντίον του. Με πρώτους τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αλλά και όσους εργάζονται ακόμα και σήμερα, ανήμερα το Πάσχα, για να μένουμε όλοι ασφαλείς.

Συμπολίτες μου,

Ο ιός μάς κράτησε στο σπίτι. Μας έκανε, όμως, να ξαναγνωριστούμε με τον εαυτό μας και με τη σημασία των πραγμάτων. Αν σκεφτούμε πόσα μικρά μάς χώρισαν, άλλοτε, από τον διπλανό μας, είμαι σίγουρος ότι θα μετανιώναμε για τη στάση μας.

Η δοκιμασία αυτή προσέδωσε σε όλους και σε όλα το αληθινό τους μέγεθος. Ανέδειξε το υπέρτατο αγαθό της Υγείας, αποδεικνύοντας ότι όσα ζούμε και γευόμαστε δεν είναι αυτονόητα. Πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Και ότι εκτός από οικονομική, η ευημερία έχει και διάσταση κοινωνική.

Οι κρίσεις πάντα κρίνουν. Έτσι, η υγειονομική περιπέτεια επανέφερε στο προσκήνιο την ουσία της πολιτικής: Την ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα της Πολιτείας. Τη συστράτευση της ευθύνης. Και, πάνω απ’ όλα, την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη μεταξύ μας.

Από την πανδημία, λοιπόν, θα βγούμε με ένα καλύτερο κράτος. Γιατί οι ανάγκες του «τώρα» μετατρέπονται σε δράσεις για τις αναγκαιότητες του «μετά».

Θα βγούμε, όμως, οπλισμένοι και με ισχυρότερους δεσμούς ανάμεσα σε κοινωνία και Πολιτεία. «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε», όπως καλούσε ο Απόστολος Παύλος. Μπροστά στις οικονομικές συνέπειες της υγειονομικής θύελλας, λοιπόν, έχουμε το κοινό χρέος να μην αφήσουμε κανέναν μόνο. Να μην αφήσουμε κανέναν πίσω. Γιατί όλοι, στο μεταξύ, θα έχουμε γίνει καλύτεροι πολίτες και καλύτεροι άνθρωποι.

Το φετινό Πάσχα βιώνουμε μία νέα κατάνυξη. Μία άσκηση αναστοχασμού για την απελευθέρωση «εκ της δουλείας του αλλοτρίου», όπως λέει ο ψαλμός. Και δεν σας κρύβω ότι και εγώ προχώρησα σε δικές μου, προσωπικές σκέψεις και αναθεωρήσεις. Γιατί η ατομική πρόοδος έρχεται μέσα από δοκιμασίες. Όταν αναμετριόμαστε με το απρόοπτο και αντιπαλεύουμε καταστάσεις που δεν έχουμε ξανασυναντήσει.

Το φως της Ανάστασης θα φωτίζει το δρόμο μας μέχρι η ζωή να επιστρέψει, βήμα-βήμα, στους κανονικούς της ρυθμούς.

Μέχρι τότε, ας μη βάλουμε σε κίνδυνο όσα μας έκαναν παράδειγμα σε ολόκληρο τον κόσμο: Σεβόμαστε τους ειδικούς, πειθαρχούμε στους κανόνες. Κάνουμε, με άλλα λόγια, την αγωνία μας αγώνα. Και μετατρέπουμε τους πρόσκαιρους περιορισμούς σε φωτεινούς προορισμούς.

Γιορτάζουμε το Πάσχα στο σπίτι. Αλλά με το βλέμμα στην Αναγέννηση που έρχεται!

Χριστός ανέστη. Χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους. Χαρά και πάνω απ’ όλα υγεία.