Εγώ είμαι εσύ…

Της Ελπίδας Πατεράκη

 

Εγώ είμαι εσύ, μού είπες

Και συ εγώ

Κι όταν μιλήσουν οι ψυχές γινόμαστε ένα

Γιατί τα ίδια νιώθουμε, τα ίδια πιστεύουμε, τα δικά σου μοιάζουν τόσο με τα δικά μου

Γιατί είμαστε άνθρωποι τελικά

Από απόσταση, στα ίδια μέρη, με μίλια μακριά και ωκεανούς ανάμεσα

Με χώρες και κουλτούρες ο κόσμος σημαδεμένος όλος

Με αλλόκοτες ομορφιές, με θαύματα μικρά μεγάλα δημιουργίες

Με το εδώ και το εκεί

Εσύ κι εγώ γινόμαστε ένα

Τόσο κοντά και τόσο μακριά

Με μια αγκαλιά, μια αγκαλιά δυνατή σα να σαι εδώ

Κι ας μην είσαι

Ήρθες και με βρήκες μέρα γιορτής

Τι χαρά φίλε μου!

Δυο κόσμοι, άλλοι κόσμοι, τόσο ξένοι, τόσο κοινοί

Είσαι εδώ, είμαι εδώ κι όλα κυλούν στον χρόνο τον γνωστό

Ζωντανή ξανά

Φιλίας αγκαλιά για θάρρος

Για να ναι όλα αλλιώς, για να ξέρω, για να περιμένω

Είμαστε ίδιοι και γω και συ

Κι αν μένεις ή φεύγεις, καταλαβαίνω

Προβλήματα γνωστά, χαρές κοινές, ίδιες αγωνίες

Απώλειες, αγάπες, μέρες…

Μια αγκαλιά αξία μεγάλη και λόγια αληθινά αγάπης,

Λόγια καρδιάς με ένα χτύπημα στην πλάτη

Όλα καλά θα πάνε…

Έτσι μόνον οι κόσμοι ενώνονται

Έτσι όλα γίνονται μικρά

Έτσι μοιράζονται οι αποστάσεις

Και οι αγκαλιές αποκτούν αξία!