Τα οφέλη της κάνναβης έχει ήδη αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO). Τώρα οι ευρωβουλευτές, με ψήφισμά τους, καλούν τις εθνικές κυβερνήσεις να διαχωρίσουν την ιατρική χρήση από άλλες χρήσεις της κάνναβης και να αντιμετωπίσουν τα νομικά κωλύματα αλλά και πιθανά στερεότυπα που εμποδίζουν την αξιοποίησή της για θεραπευτικούς σκοπούς.
Μιλώντας στη Deutsche Welle η ευρωβουλευτής Ντουμπράφκα Σούιτσα, που απηύθυνε σχετική ερώτηση στην Κομισιόν, δηλώνει: «Θέλησα να θίξω το ζήτημα, καθώς συμμετέχω στον αγώνα κατά του καρκίνου και έχω παραστεί σε πολλά συνέδρια στην Κροατία, αλλά και στις Βρυξέλλες. Πιστεύω ότι μπορούμε να νικήσουμε τον καρκίνο. Είναι σημαντική η χρήση κάνναβης σε αυτή την προσπάθεια, αλλά και σε άλλες ασθένειες, για παράδειγμα στην επιληψία, στο Αλτσχάιμερ ή άλλες νευρολογικές παθήσεις».
Στην απάντησή της η αρμόδια Επίτροπος Βιέρα Γιούροβα αναφέρει ότι στην Ευρώπη πράγματι συζητείται η χρήση κάνναβης ή κανναβινοειδών για να ανακουφιστούν ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιες παθήσεις ή διαταραχές κάθε είδους- από σκλήρυνση κατά πλάκας έως μετατραυματικό στρες-, αλλά επισημαίνει ότι η νομιμοποίηση για ιατρικούς σκοπούς αποτελεί εθνική αρμοδιότητα. Ωστόσο, προσθέτει, η Κομισιόν δεν είναι αδιάφορη: έχει χρηματοδοτήσει τη σχετική έρευνα με 40 εκατομ. ευρώ, διαθέτει πρόσθετους πόρους στο πρόγραμμα Horizon 2020, ενώ ενθαρρύνει τον συντονισμό των αρμοδίων εθνικών αρχών. Πέρσι το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (EMCDDA) εξέδωσε οδηγό για την ενημέρωση της κοινής γνώμης στο ευαίσθητο αυτό θέμα.
«Όχι στις ακραίες θέσεις»
Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσει κανείς το ζήτημα με ορθολογισμό και χωρίς να καταφεύγει σε στερεότυπα. Χαρακτηριστική είναι η άποψη που εκφράζει ο Γερμανός Πέτερ Λίζε, ιατρός και ευρωβουλευτής με εμπειρία 24 ετών σε θέματα προστασίας του καταναλωτή: «Σε αυτή τη συζήτηση πρέπει να αποφύγουμε δύο ακραίες θέσεις», επισημαίνει. «Η πρώτη είναι μία αντίδραση σαν τα εξαρτημένα αντανακλαστικά του Παβλόφ, όπου ακούμε ‘κάνναβηʼ και λέμε ‘όχι, αυτό είναι επικίνδυνο, τρομερό, παράνομο, να το σταματήσουμε…ʼ Η δεύτερη είναι μία αντίδραση σαν αυτή που είχα παλαιότερα από ασθενή, ο οποίος έλεγε ‘γιατρέ, πονάει η μέση μου, το μόνο που βοηθάει είναι ένα τσιγαριλίκιʼ- και αυτό χωρίς καν να έχει εξεταστεί σοβαρά από έναν ειδικό».
«Ακραίες» θεωρούσαν οι αρχές και τις θέσεις του Λουκ Φλάναγκαν, ο οποίος είχε αναπτύξει ακτιβιστική δράση για τη νομιμοποίηση της κάνναβης στην Ιρλανδία. Μάλιστα είχε φυλακιστεί λόγω κατοχής για προσωπική χρήση. Σήμερα είναι ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, αλλά δεν έχει ξεχάσει το ακτιβιστικό παρελθόν του. Μιλώντας στην Ολομέλεια του Στρασβούργου ο Φλάναγκαν ανέφερε το παράδειγμα της οικογένειας Τούμι από την Ιρλανδία, μία από τις δώδεκα περιπτώσεις ανθρώπων με χρόνια πάθηση που καταφεύγουν στο εξωτερικό για να προμηθευτούν παρασκευάσματα κάνναβης. «Πρέπει να βοηθήσουμε ανθρώπους όπως όπως η Βέρα Τούμι και ο σύζυγός της Πωλ, που πηγαίνουν στην Ολλανδία έξι φορές τον χρόνο και προμηθεύονται αυτό το φάρμακο για να βοηθήσουν την κόρη τους» λέει ο Ιρλανδός ευρωβουλευτής. «Πρέπει να μπορούν να το αποκτήσουν και στη χώρα τους. Η ελεύθερη κυκλοφορία αποτελεί βασική αρχή της ΕΕ. Η Βέρα Τούμι και ο σύζυγός της αποδεικνύουν ότι η ιατρική χρήση της κάνναβης μπορεί να βοηθήσει. Σήμερα η εννιάχρονη κόρη τους δεν υποφέρει πλέον και δεν χρειάζεται να τρέχει κάθε τόσο στο νοσοκομείο».
Κίνδυνος κατάχρησης με τη νομιμοποίηση;
Η Κροατία εφαρμόζει μία ενδιάμεση λύση, επισημαίνει η ευρωβουλευτής Ντουμπράφκα Σούιτσα: η φαρμακευτική κάνναβη θεωρείται μεν νόμιμη, αλλά δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία, με αποτέλεσμα το κόστος να είναι απαγορευτικό. Αλλά μήπως αυτό συμβαίνει γιατί γίνονται δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στη φαρμακευτική αγωγή και σε άλλες χρήσεις της κάνναβης; «Προσωπικά δεν φοβάμαι, αλλά και δεν φαντάζομαι κάτι τέτοιο» λέει η ίδια. «Θα ήταν πολύ παράδοξο να έχει κανείς ένα τέτοιο φάρμακο στο σπίτι για να ανακουφιστεί από οδυνηρούς πόνους και την ίδια στιγμή να αφήνει ένα άλλο μέλος της οικογένειας, τα παιδιά του ας πούμε, να το χρησιμοποιούν για διασκέδαση. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να γίνει αυτό…»
Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο
Πηγή:DW