Σε ατμόσφαιρα βαθιάς κατάνυξης και συγκίνησης τελέστηκε η ο Εσπερινός της Αποκαθηλώσεως στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, στο Marrickville του Σύδνεϋ, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου.
Στο τέλος της Ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος μίλησε στο εκκλησίασμα για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας, στην πορεία προς την κορύφωση του Θείου Δράματος, παρατηρώντας καταρχάς ότι όλα τα πρόσωπα που έγιναν διώκτες του Χριστού, είχαν άδοξο τέλος και έμειναν στην αφάνεια.
Ακολούθως, αναφέρθηκε στον Σταυρό, που ενώ αποτελούσε όργανο βασανισμού, έγινε όργανο αγιασμού, όπως επισήμανε, από τη στιγμή που ο Χριστός άπλωσε τα χέρια Του και έχυσε το αίμα Του. Απηύθυνε δε προς τους πιστούς την παράκληση: “Όταν προσκυνάμε τον Σταυρό, να σκεφτόμαστε ότι τον Χριστό τον σταύρωσαν άνθρωποι, σαν εμάς”. Και ο λόγος, όπως εξήγησε, ήταν το γεγονός ότι στην ψυχή τους είχαν μίσος και εμπάθεια. “Όταν κάποιος έχει μίσος και εμπάθεια, αυτό που κάνει είναι να παίρνει τον Θεό και να τον βάζει στον Σταυρό”, επισήμανε και συνέχισε: “Όταν πικραίνουμε τους ανθρώπους, όταν τους αδικούμε, όταν τους συκοφαντούμε, και όταν παραθεωρούμε και δε δείχνουμε αγάπη στα πρόσωπα τα οποία είναι δίπλα μας, δεν κάνουμε τίποτα διαφορετικό από αυτό που έκαναν όλοι αυτοί που σταύρωσαν τον Χριστό. Και όταν το κάνουμε αυτό, είναι σα να ξανασταυρώνουμε τον Χριστό”.
Στον αντίποδα, ο Αρχιεπίσκοπος παρουσίασε το παράδειγμα της εσταυρωμένης αγάπης, που είναι ο θυσιαζόμενος Χριστός στον Γολγοθά, για να τονίσει ότι “δεν υπάρχει τίποτα μεγαλύτερο από την αγάπη αυτή, η οποία δεν κρατάει τίποτα για τον εαυτό της”. “Αυτή είναι η αγάπη της Εκκλησίας, να αγαπούμε τον άλλον με όλη μας την ύπαρξη και να μη φοβόμαστε να δώσουμε τον εαυτό μας”, προσέθεσε. “Αγάπη της Εκκλησίας”, συμπλήρωσε, “είναι ο καθένας από εμάς να αυτομειώνεται, να αυτοελαττώνεται, να αυτοταπεινώνεται, για να δίνει χώρο στο πρόσωπο του πλησίον”.
Σημειώνεται ότι ανάμεσα στους δεκάδες πιστούς που βρέθηκαν στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο προάστιο Marrickville, ήταν και η Ύπατη Αρμοστής της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αυστραλία, κ. Μάρθα Μαυρομμάτη.
Η Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου στο Σύδνεϋ
Με θρησκευτική ευλάβεια, πλήθος πιστών συνέρρευσε το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο Ρέντφερν του Σύδνεϋ, όπου σε κατανυκτική ατμόσφαιρα τελέστηκε η Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου.
Παρέστησαν, μεταξύ άλλων, η Ύπατη Αρμοστής της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αυστραλία, κ. Μάρθα Μαυρομμάτη, και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Σύδνεϋ, κ. Χρήστος Καρράς, με τη σύζυγό του, Εμπορική Ακόλουθο, κ. Κάτια Γκίκιζα.
Οι πιστοί βίωσαν με έντονη συγκίνηση την κορύφωση του Θείου Δράματος μέσα από τα Εγκώμια και τα Αναστάσιμα Ευλογητάρια που εψάλησαν κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας, ενώ συμμετείχαν με κατάνυξη στην πένθιμη πομπή κατά την περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους πέριξ του Καθεδρικού Ναού.
Ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος στον σύντομο λόγο που εκφώνησε πριν το τέλος της Ακολουθίας, απηύθυνε στο εκκλησιασμα δύο πατρικές παρακλήσεις που συνδέονται με τη Μεγάλη Παρασκευή. Η πρώτη του παράκληση προς τους πιστούς ήταν να θυμούνται τους ανθρώπους που δε βρίσκονται πια κοντά μας. “Πρέπει να τους θυμόμαστε και να τους μνημονεύουμε”, παρότρυνε πατρικά, ενώ επισήμανε ότι στη βάση αυτής της επιταγής τελέστηκε δέηση έξω από τον Καθεδρικό Ναό για όλους τους Έλληνες μετανάστες που άφησαν την πατρίδα τους και αναζήτησαν ένα καλύτερο μέλλον στην Αυστραλία.
Κατά δεύτερον, ο Αρχιεπίσκοπος παρακάλεσε τους πιστούς να θυμούνται τον θάνατο, έχοντας επίγνωση της προσωρινότητας της παρούσας ζωής. Υπενθυμίζοντας την ορολογία “μνήμη θανάτου” από την Ορθόδοξη Θεολογία, υπογράμμισε με έμφαση ότι “ο άνθρωπος που σκέφτεται τον θάνατο είναι πιο πνευματικός και πιο καλός”.