Του Νικόλα Σμυρνάκη
Το βλέπω να συμβαίνει στις ανθρώπινες σχέσεις και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.
Όταν οι άνθρωποι είναι ασυνεπείς ως προς τις αρχές τους π.χ. Δεν είναι αξιόπιστοι, δεν είναι συνεπείς, δεν κρατάνε το λόγο τους, τα παρατάνε εύκολα, τότε εκνευρίζονται. Πολύ. Θυμώνουν με τον εαυτό τους αλλά δεν τολμούν να το παραδεχτούν. Και ψάχνουν θύματα να ξεσπάσουν.
Είναι η ίδια κατηγορία ανθρώπων που όταν δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες σας – π.χ. περιμένετε από εκείνους να είναι δίκαιοι, συστηματικοί, υπομονετικοί, αξιόπιστοι, να κρατάνε το λόγο τους, ειλικρινείς και τελικά δεν τα καταφέρνουν – μπορεί να μετατραπούν σε άγρια θηρία και να σας επιτεθούν βάναυσα.
Θα ψάξουν να βρουν τρόπο να σας ακυρώσουν, να σας αφορίσουν, ακόμα και να σπιλώσουν την υπόληψή σας.
Θα βρουν δεκάδες λόγους για να στηρίξουν ότι δεν τους είστε πια σημαντικοί (ενώ μπορεί μια εβδομάδα πριν να σας λάτρευαν), θα εφεύρουν λάθη που κάνατε, θα αλλάξουν οπτική για τα πράγματα από τη μια μέσα στην άλλη.
Έτσι είναι πιο εύκολη η αποκαθήλωσή σας. Διώχνοντας σας από τη ζωή τους ξεφορτώνονται το ξυπνητήρι της ανεπάρκειας τους. Εσάς. Τώρα δεν έχουν κάποιον να περιμένει κάτι σημαντικό από εκείνους, άρα δε θα νιώθουν πια ανεπαρκείς όταν δεν τα καταφέρνουν.
Ρίχνοντάς σας από το βάραθρο, ουσιαστικά μετακυλίουν την ευθύνη. Εσείς φταίτε για τα δεινά τους, για όσα δεν κατάφεραν, όσα δεν πέτυχαν.
Αυτοί οι άνθρωποι συνήθως έλκονται από το βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα και σπάνια αγγίζουν το μακροπρόθεσμο.
Το έρμο το αποτέλεσμα που τόσο επιθυμούν και που αφήνουν να ορίσει το μυαλό τους και τις σχέσεις τους, πώς να έρθει με αυτόν τον τρόπο σκέψης;
Μην στεναχωριέστε όταν τους χάνετε από τη ζωή σας.
Ευχηθείτε τους καλή τύχη.
Θα τη χρειαστούν όπου κι αν πάνε.