Στον βορειοδυτικό προαστιακό όρος Τζουμέρκων, στην καρδιά της Ελλάδας, ένας ξεχωριστός κόσμος αναδύεται καθώς περνάμε από την Εθνική Οδό Άρτας-Τρικάλων. Μετά το χωριό Μελάτες, οι σιωπηλοί λόφοι αποκαλύπτουν τον οικισμό Φάγκος, μέρος της Κάτω Καλεντίνης, ένας τόπος που κάποτε ήταν βυθισμένος στα νερά του φράγματος Πουρναρίου.
Καθώς πλησιάζουμε προς την όχθη, το τοπίο συναρπάζει τον επισκέπτη. Η στάθμη της λίμνης έχει υποχωρήσει αισθητά, αφήνοντας αποκαλυπτόμενα ερείπια παλιών πέτρινων σπιτιών και του τοπικού σχολείου. Κορμοί δένδρων και ρίζες, που παλεύουν να αντέξουν τον χρόνο και την υγρασία, δείχνουν σαν απολιθώματα στον ξηρό βυθό της πλέον λειψυδρικής λίμνης.
Οι κάτοικοι αναμένουν με νοσταλγία την αναδυόμενη ιστορία τους, καθώς η στάθμη της τεχνητής λίμνης Πουρναρίου έχει πέσει κατά 10 μέτρα λόγω της ανομβρίας. Το σχολείο, που κάποτε ήταν βυθισμένο, τώρα ξαναφαίνεται, θυμίζοντας τα παιδικά χρόνια όταν γεμίζονταν αίθουσες με 120 παιδιά.
Η λίμνη δημιούργησε ένα πλούσιο οικοσύστημα με σημαντική ιχθυοπανίδα και ορνιθοπανίδα. Από κυπρίνους έως φαλαρίδες, τα νερά της λίμνης είναι καταφύγιο για ποικιλία πτηνών, όπως νυχτοκόρακες, πρασινοκέφαλες πάπιες και καστανοκέφαλοι γλάροι.
Η περιοχή εντυπωσιάζει κάθε επισκέπτη καθ’ όλες τις εποχές με τη φυσική της ομορφιά. Η Κάτω Καλεντίνη είναι ένα γραφικό παραλίμνιο χωριό, που φλερτάρει με την αυθεντική φύση, βυθισμένο σε πλατάνια και κουτσουπιές.
Καθώς ο χρόνος προχωρά, ο Φάγκος και η Κάτω Καλεντίνη συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν με τη μοναδική τους ομορφιά και την ιστορία που αναδύεται από τα νερά της λίμνης Πουρναρίου.