Το Έθιμο της «Βαρβάρας» αναβίωσε ο Θρακιώτικος Σύλλογος του Lüdenscheid

Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2019, αναβιώσαμε το Έθιμο της «Βαρβάρας» στην Αίθουσα του Πολιτιστικού μας Κέντρου, που ουσιαστικά σημαίνει και την έλευση των Εορτών.

Απολαύσαμε την Παραδοσιακή Θρακιώτικη «Βαρβάρα» από τις κυρίες της Γυναικείας Ομάδας, Σούλα Μακρίδου και Μάρθα Χαμπαρίδου για μια ακόμα συνεχή χρονιά.

Το Έθιμο της «Βαρβάρας» όπως είναι γνωστό σε όλους μας ήταν πολύ διαδεδομένο στην Περιοχή της ΘΡΑΚΗΣ και Ανατολικής Μακεδονίας, και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Λαϊκής Λατρευτικής Παράδοσης της ΘΡΑΚΗΣ και συνεχίζεται αδιάκοπα στο πέρασμα του αιώνα.

Υπάρχουν δυο εκδοχές για αυτό το έθιμο:

Η πρώτη εκδοχή: όταν οι Τούρκοι δηλητηρίασαν το ψωμί και άλλα τρόφιμα παρουσιάστηκε η Αγία σε μια γυναίκα και προειδοποίησε τους πιστούς να μην φάνε από το δηλητηριασμένο ψωμί, αλλά να βράσουν σιτάρι και ότι άλλο βρισκόταν στα σπίτια εκείνη την περίοδο (συνήθως ξηροί καρποί και αποξηραμένα φρούτα), για να περάσουν τις δύσκολες μέρες του χειμώνα. Έτσι έγινε η πρώτη «Βαρβάρα».

Μια άλλη εκδοχή είναι αυτή που συνδέεται όπως είπαμε με τη λατρεία της Αρχαίας θεάς, της Εκάτης. Στην αρχαία Θράκη η παραγωγή του σιταριού αποτελούσε βασική οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων. Γιόρταζαν στις αρχές του χειμώνα τα «Εκαταία» προς τιμήν της θεάς Εκάτης.

Αυτή την εποχή οι αποθήκες των σπιτιών ήταν γεμάτες σιτάρι που είχαν θερίσει το καλοκαίρι, καθώς και άλλα προϊόντα, όπως ξηρά σύκα, σταφίδες, καρύδια κλπ, που διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Με αυτά τα υλικά παρασκεύαζαν το Εκαταίο Δείπνο. Η «Βαρβάρα» πιθανόν αντικατέστησε το Εκαταίο Δείπνο, που προσέφεραν στη θεά ζητώντας να προστατεύει τους ίδιους κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά και το σιτάρι που είχαν σπείρει λίγο πριν, στο τέλος του φθινοπώρου.

Στη Θράκη χρησιμοποιούν εννέα είδη για την παρασκευή της Βαρβάρας. Σιτάρι, αμύγδαλα, καρύδια, ρόδια, σταφίδες, κανέλα, σουσάμι, ταχίνι και φρούτα ψιλοκομμένα, κυρίως μήλα σκληρά. Στην περιοχή της Μακράς Γέφυρας και της Αδριανούπολης για γούρι έριχναν μέσα 3 έως 4 κουκιά και όποιος τα έβρισκε θεωρούνταν καλότυχος.

Την βοήθεια της Αγίας Βαρβάρας να έχουμε.