Tην έκθεση «Η Ελλάδα μετά την Επανάσταση- Καλλιτεχνικοί Θησαυροί από τη Συλλογή Κρασάκη» που διοργανώνεται από το Δήμο Χανίων και τελεί υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, εγκαινίασε απόψε στα Χανιά, η ΠτΔ στην δημοτική πινακοθήκη της πόλης.
Ακολουθεί η αντιφώνηση της κυρίας Σακελλαροπούλου:
«Αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση που βρίσκομαι σήμερα εδώ, στην ιστορική οικία του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ενός πολιτικού οραματιστή, που κάποιοι δεν δίστασαν να τον παρομοιάσουν με τον πολύτροπο, ομηρικό Οδυσσέα. Ενός ανθρώπου της δράσης με ατσάλινη θέληση αλλά και με μεσογειακή λεπτότητα, με μια δύναμη που δεν κραυγάζει αλλά τείνει αδιάκοπα στον στόχο της, “ευλύγιστη, σαν το πλεούμενο που αρμενίζει κάτω απ’ τ’ άστρα”, όπως τόσο ποιητικά τον περιέγραψε ο Γάλλος πολιτικός Εντουάρ Εριώ. Κορυφαίος ανάμεσα στους ξεχωριστούς Έλληνες πολιτικούς ηγέτες που σφράγισαν την ιστορία του τόπου μας, κυρίαρχος στην πολιτική σκηνή για περισσότερα από 25 χρόνια – πέρα από την θητεία του στην υπόδουλη Κρήτη – “αριστοτέχνης της έγκαιρης ενέργειας και της υλοποίησης του εφικτού”, υπήρξε ένα πρόσωπο πολύπλοκο, συχνά αντιφατικό, που συνδύαζε τα πιο διαφορετικά χαρακτηριστικά κατά τρόπο μοναδικό. Ήταν αριστοκρατικός και συνάμα λαϊκός, συναισθηματικός και ταυτόχρονα απρόσιτος, δημοκρατικός και κατά καιρούς αυταρχικός – μια εκρηκτική προσωπικότητα που αντιστέκεται σε κάθε εύκολο προσδιορισμό. Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της πολιτικής του κυριαρχίας επέκτεινε σημαντικά τα σύνορά της, μεγαλούργησε, εκσυγχρονίστηκε, αλλά και διχάστηκε και υπέστη σοβαρές καταστροφές. Ο προσωπικός μαγνητισμός του, το ηγετικό του ταλέντο, η μεταρρυθμιστική του τόλμη, οι διπλωματικές του δεξιότητες, η διανοητική του συγκρότηση, η παιδεία του, το ρητορικό του χάρισμα, τον ανέδειξαν σε έναν από τους διαπρεπέστερους πολιτικούς της Ευρώπης, κάνοντας ιστορικούς όπως ο Γερμανός Έμιλ Λούντβιχ να τον συγκρίνουν με τον Βίσμαρκ και τον Μέτερνιχ. Και ταυτόχρονα, τον κατέστησαν επίζηλο αντίπαλο για τους εγχώριους πολιτικούς του ανταγωνιστές και αιώνιο πρότυπο για τους πολιτικούς του επιγόνους. “Θα ήτο βλασφημία να νομίσωμεν ότι ανήκεις εις ημάς. Ανήκεις εις το Πάνθεον των μεγίστων ανδρών της ελληνικής ιστορίας” είχε πει στο μνημόσυνό του το 1954 ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Αυτή τη σπουδαία πολιτική φυσιογνωμία μελετά το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”· επικεντρώνεται στο έργο, την εποχή και τον βίο του μεγάλου πολιτικού μακριά από ιδεολογικές δεσμεύσεις και αγκυλώσεις, με ερευνητική ελευθερία, χωρίς ιεραρχικούς περιορισμούς.
Σε καιρούς μεταβατικούς όπως οι σημερινοί, η συνολική δέσμευση και προσήλωση του Βενιζέλου στο δημόσιο συμφέρον, ο ανανεωτικός και μεταρρυθμιστικός προσανατολισμός του, ο δυναμισμός, η ευστροφία και η αισιοδοξία του, δεν προκαλούν μόνο τον θαυμασμό μας αλλά λειτουργούν και ως αφετηρία προβληματισμού για το παρόν και το μέλλον μας. Για όλους αυτούς τους λόγους, αποτελεί μέγιστη τιμή προς το πρόσωπό μου, αλλά και προς τον θεσμό τον οποίο εκπροσωπώ, η αναγόρευσή μου σε επίτιμη πρόεδρο του Ιδρύματος. Τιμή και ευθύνη, καθώς γίνομαι κι εγώ κομμάτι της σημαντικής προσπάθειας την οποία καταβάλλει το Ίδρυμα για την ενίσχυση της εθνικής μας αυτογνωσίας.
Σας ευχαριστώ θερμά».
Είχε προηγηθεί επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας στο Παράρτημα Προστασίας Παιδιών και Νέων Χανίων του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Κρήτης. Η κυρία Σακελλαροπούλου ενημερώθηκε για το έργο του Παραρτήματος και συνομίλησε με τα παιδιά και τους νέους που υποστηρίζονται και φιλοξενούνται εκεί.