Πώς τολμάς να στερείς από τον κόσμο τον καλύτερο εαυτό σου;

Του Νικόλα Σμυρνάκη

Μιλούσα με μια δημιουργική κοπέλα στη Θεσσαλονίκη πρόσφατα που κάνει δωρεάν κάτι καινοτόμο και τώρα θέλει να προχωρήσει σε μια υπέρβαση. Θέλει να δημιουργήσει έναν οργανισμό που, όπως μου το περιέγραψε, υπηρετεί τις ανώτερες ανάγκες του ανθρώπου. Δύο είναι τα θέματα:

Δεν θα μπορεί να το προσφέρει και αυτό δωρεάν γιατί κοστίζει.
Δεν μπορεί με τίποτα να πάρει χρήματα από τους άλλους ανθρώπους.

Ο λόγος που δεν μπορεί είναι προφανώς γιατί φοβάται πώς αν τους ζητήσει χρήματα θα χάσει την αγάπη τους (συμπάθεια, αναγνώριση κτλ). Αντιστρέψαμε τη σκέψη της:

“Πιστεύεις ότι θα προσφέρεις κάτι που θα κάνει τις ζωές των ανθρώπων καλύτερες;”.
“Εννοείται”, μου απάντησε. Πιο σίγουρη δεν την είχα ξανακούσει.
“Ε, τότε”, συνέχισα, αγρίεψα και λίγο για να με πάρει στα σοβαρά:

“Πώς τολμάς να στερείς από τον κόσμο τον καλύτερο εαυτό σου; Το αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχεις το δικαίωμα να μας αποτρέψεις από την εκπλήρωση των ανώτερων αναγκών μας; Σε χρειαζόμαστε”.

Κόλλησε. Δεν ξεκαθάρισα αν με κοίταζε σαν να είχε φάει χαστούκι ή σαν να την είχε φιλήσει πρίγκηπας. Μετά από δύο ημέρες ξαναμιλήσαμε. Μου είπε ότι είχε ξεκινήσει.

Συνέδεσε την νέα της προσπάθεια με την αγάπη που θα λάβει λόγω της εξαιρετικής υπηρεσίας που είχε στα χέρια της, η οποία θα εμπλούτιζε τη ζωή των ανθρώπων γύρω της.

Σχετική σημείωση: Mια πώληση είναι πετυχημένη, όχι όταν ολοκληρωθεί, αλλά όταν αυτό που προσφέρεις έχει πολλαπλάσια αξία από το αντίτιμο το οποίο ζητάς. Τότε είναι που δεν έχεις δικαίωμα να μην πουλήσεις, να στερήσεις το αγαθό σου από τον κόσμο.

Μην αφήσεις τον φόβο να σε αποτρέψει από το να μας παραδώσεις έναν καλύτερο κόσμο. Με όποιον τρόπο. Το έχουμε ανάγκη. Σε έχουμε ανάγκη.