Κάνε το ανθρώπινο, ανθρωπινό…

Της Ελπίδας Πατεράκη

Είδα τυχαία ανάρτηση που έλεγε «αν λείπεις σε κάποιον θα σε πάρει τηλέφωνο, αν θέλει να σε δει θα έρθει να σε βρει, αν νοιάζεται θα το δείξει, κι αν όχι, τότε δεν αξίζει τον χρόνο σου» και σκέφτηκα, γιατί δεν αντιστρέφω τα λόγια αλλάζοντας το πρόσωπο;

Αν λείπει σε μένα κάποιος να σηκώσω το τηλέφωνο και να καλέσω, να πάω να δω όποιον θέλω να δω κι έτσι να δείξω με τον τρόπο μου ότι νοιάζομαι. Έτσι αξίζει ο χρόνος, έτσι αξίζει η κάθε στιγμή.

Μη περιμένουμε από τους άλλους μόνο και πάντα. Δεν είναι θέμα σειράς, δεν είναι θέμα εγωισμού. Αν νιώθετε, δείξτε το. Αν θέλετε, κάντε το. Δεν πάει έτσι το πράγμα! Άλλωστε, πάντα υπάρχει η περίπτωση κάποιος να θέλει να κάνει όλα αυτά για τα οποία γκρινιάζεις και να μην μπορεί ή να μην έχει δυνάμεις ή να μην τολμά γιατί είσαι στραβόξυλο! Όλα παίζουν!

Εσύ τι κάνεις είναι το θέμα και όχι ο άλλος. Η προσπάθεια να προσεγγίσουμε κάποιον δεν αφορά μόνο τον ένα, αλλά ακόμα κι αν στην πορεία έτσι αποδειχθεί, μη νομίσεις ότι ήσουν το κορόιδο που όλο προσπαθούσες μα δεν σου έδιναν σημασία.

Κι αυτά τα έρμα τα συναισθήματα και οι ανάγκες και ο αυθορμητισμός δε μπαίνουν σε καλούπια και δεν πρέπει να μπαίνουν!

Γίνε εσύ αυτό που θες να είσαι, κάνε αυτό που περιμένεις από τους άλλους να κάνουν. Κι όσο μπορείς κι όσο αντέξεις!

Αρκετά με τον εγωισμό και τα θα δεις εσύ τι θα πάθεις, αφού δεν μου μιλάς δεν σου μιλώ, αφού δεν παίρνεις δεν παίρνω, αφού δεν κάνεις δεν κάνω… από προσωπική εμπειρία έχω να πω, ότι για να κρατηθούν οι σχέσεις δεν χρειάζεται να κρατάμε σειρά και εγωισμούς.

Αλληλεπίδραση ναι, πρέπει να υπάρχει, αλλά ποτέ δεν ξέρουμε τι περνά ο άλλος και ποιες είναι οι συνθήκες που βιώνει. Τι έχει στο μυαλό του και πόσο ξέρει να διαχειρίζεται ακόμα και τους ανθρώπους που αγαπά και αν μετρά το ίδιο ο χρόνος για αυτόν όπως για εσένα.

Γι αυτό όταν ενδιαφέρομαι ρωτώ, όταν αγαπώ πλησιάζω (αν και κάποιες φορές το να κρατώ απόσταση για λίγο είναι καλύτερο), αν αντέχω στηρίζω και πάει λέγοντας. Έχω και γω τις ίδιες ανάγκες, μα δεν περιμένω να κάνουν σε μένα όσα εγώ μπορώ να κάνω για μένα!

Καλημέρα φίλοι εκεί έξω στον ήλιο και στη βροχή, όπου κι αν είστε να έχετε όμορφες στιγμές!

Εδώ στην Κρήτη, διαχωρίζουμε πολύ ξεκάθαρα και με ένα τόνο μόνο, το ανθρώπινο από το ανθρωπινό (δηλαδή το σωστό, το καλό, το αξιοπρεπές) κι έτσι και γω με ένα τόνο και μια μικρή σπρωξιά θα σας πω, βγείτε έξω και

ψάξτε τους ανθρώπους που αγαπάτε και δείξτε τους τι νιώθετε και κάντε το ανθρώπινο ανθρωπινό και ικανό να αξίζει και να αντέχει στον όμορφο και μοναδικό χρόνο σας πριν μετανιώσετε!