Η ημερομηνία των εκλογών στη Γερμανία πλησιάζει και ο Κώστας Κοσμάς βρίσκεται συνεχώς σε προεκλογικές εκδηλώσεις προσπαθώντας να πείσει τους Βερολινέζους να ψηφίσουν το κόμμα, με το οποίο έχει βάλει ο ίδιος υποψηφιότητα, τους Πράσινους.
Είναι ο μοναδικός Έλληνας του Βερολίνου που συμμετέχει στις εκλογές για την τοπική βουλή στο κρατίδιο της γερμανικής πρωτεύουσας, που γίνονται παράλληλα με τις βουλευτικές. Οι πιθανότητες επιτυχίας του εξαρτώνται από τα ποσοστά που θα πάρει το κόμμα. Αντίθετα, βεβαία θεωρείται η εκλογή του στις περιφερειακές εκλογές ως υποψήφιος στο δήμο Στέγκλιτς-Τσέλεντορφ με πάνω από 300.000 κατοίκους.
«Θέλω να συμμετέχω στη διαμόρφωση της πολιτικής»
Ο Κώστας Κοσμάς σπούδασε φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και έκανε το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο Freie Universität του Βερολίνου με θέμα το ιστορικό μυθιστόρημα. Σήμερα εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Νέου Ελληνισμού στο ίδιο Πανεπιστήμιο, διδάσκει ελληνική λογοτεχνία και έχει μεταφράσει στα ελληνικά έργα μεγάλων γερμανών λογοτεχνών και ποιητών. Από την ποίηση του λόγου στο στίβο της κακοτράχαλης πολιτικής; Πώς συνδυάζεται; «Μα η ενασχόληση με τη λογοτεχνία, με την τέχνη, δεν είναι άσχετη με την πολιτική» λέει στη DW. «Ένα μεγάλο τμήμα τους σχολιάζει την πολιτική πραγματικότητα. Τώρα το βήμα στην έμπρακτη πολιτική δεν είναι πολύ μεγάλο. Δεν ξέρω ανθρώπους που να μην συζητούν για την πολιτική. Ήμουν ψηφοφόρος των Πρασίνων, πάντα εκτιμούσα το διαφορετικό τους βλέμμα στην πολιτική και τις προτεραιότητες που θέτουν, περιβάλλον, κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα φύλλων, ευρωπαϊκή προοπτική. Έγινα μέλος, εξελέγην πρόεδρος της τοπικής οργάνωσης και κάπου θεώρησα ότι δεν θα ήμουν εντάξει με τον εαυτό μου εάν συζητώ μόνο αλλά δεν συμμετέχω στη διαμόρφωση πολιτικής». Το Βερολίνο μπορεί να είναι μια από τις ωραιότερες και ιστορικά πιο ενδιαφέρουσες πρωτεύουσες του κόσμου, αλλά αντιμετωπίζει οξύτατα κοινωνικά προβλήματα, που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, όπως το στεγαστικό. Τα ενοίκια με την πάροδο του χρόνου γίνονται απλησίαστα. Μια πραγματική μάστιγα για την πόλη.
«Το μοναδικό κόμμα που έθεσε θέμα γερμανικών αποζημιώσεων»
«Το ποσοστό ήταν εξωπραγματικό, αλλά αν σκεφτείτε ότι οι Πράσινοι κυμαίνονταν γύρω στο 10% τα τωρινά ποσοστά του 15 με 16% είναι μια τρομερή βελτίωση» πιστεύει ο Έλληνας αναδυόμενος πολιτικός. «Τα τωρινά αποτελέσματα βέβαια δεν μας ικανοποιούν. Νομίζω ότι εάν φτάσουμε ανάμεσα στο 17 με 20% θα είναι ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, φυσικά παλεύουμε για το καλύτερο. Εγώ θέλω να βγούμε πρώτο κόμμα, γι αυτό κατεβαίνω στο δρόμο και κάνω προεκλογικό αγώνα». Ο Κώστας Κοσμάς απορρίπτει αιτιάσεις που προέρχονται κυρίως από τον υποψήφιο των Χριστιανικών Κομμάτων Άρμιν Λάσετ, ότι η αντίπαλός της βιάζεται στον στόχο της προστασίας από την κλιματική αλλαγή σε βάρος της βιομηχανίας. «Δεν πρόκειται για βιασύνη, αλλά για αφύπνιση» διορθώνει ο Κοσμάς. «Από τότε που οι Πράσινοι συμμετέχουν στην τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου, ανανέωσαν τον στόλο των δημοσίων συγκοινωνιών αναζητώντας ηλεκτροκίνητα λεωφορεία στην Πολωνία και στην Κίνα, όχι στη Γερμανία, κατεξοχήν χώρα της αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ευρώπη. Το λέτε βιασύνη αυτό; Οι Γερμανοί έχουν αποκοιμηθεί, έχουν χάσει το τραίνο. Η πράσινη οικονομία δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ανάσχεση της οικονομίας, το αντίθετο, μπορεί να δώσει την ώθηση που λείπει αυτήν τη στιγμή».
Πιθανή κυβέρνηση Πρασίνων θα ήταν μια ευτυχής περίπτωση για την Ελλάδα, υποστηρίζει ο Κώστας Κοσμάς υπενθυμίζοντας ότι το κόμμα έχει σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό. «Είναι το κόμμα που είχε ίσως τη θετικότερη στάση στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Εμείς βγαίναμε στους δρόμους τον χειμώνα και ζητούσαμε να φέρουμε πρόσφυγες από τους καταυλισμούς στα ελληνικά νησιά και να τους φιλοξενήσουμε εδώ στο Βερολίνο παρά την αντίδραση του υπουργείου Εσωτερικών. Και ας μην ξεχνάμε ότι το κόμμα των Πρασίνων ήταν το μοναδικό που στην επέτειο από την εισβολή της Βέρμαχτ στην Ελλάδα, στις 6 Απριλίου 1941, υπέβαλε αίτημα στο γερμανικό κοινοβούλιο να τεθεί επί τάπητος το θέμα των γερμανικών επανορθώσεων. Το θέμα πλέον έχει λήξει. Μπορεί η θέση της Γερμανίας να είναι πολιτικά, τυπικά εντάξει, πολιτικά και ιστορικά όμως δεν είναι. Από εκεί καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται για ένα κόμμα που λόγω της ανθρωπιστικής φιλοευρωπαϊκής πολιτικής του και κριτικής στάσης απέναντι στο γερμανικό παρελθόν είναι ένας καλός εταίρος για την Ελλάδα».
Πηγή: Deutsche Welle