Ένα χρόνο χωρίς τον Μίκη.. και ο Νίκος  Θεοδωράκης μας ανοίγει την καρδιά του!

Νίκος Θεοδωράκης: Η αλήθεια σε ελευθερώνει!!

Σήμερα κλείνουμε ένα χρόνο χωρίς τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο γιος του ο Νίκος, μας ανοίγει την καρδιά του και μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, τη σχέση με τον πατέρα του αλλά και για την διαθήκη.

Αποκλειστική συνέντευξη του Νίκου Θεοδωράκη στην Ελευθερία Κουρτίδου και στους «The New Hellenic Times»

Πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια, που μεγάλωσες, κοντά σε ποιον, πέραν της μητέρας σου; Σε ποια ηλικία σου γνωστοποιήθηκε ότι είσαι γιος του Μίκη Θεοδωράκη;

Ελευθερία μου καταρχάς σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνεις να πω μερικά πράγματα για την ζωή μου εξ’ απαλών ονύχων..

 Τα παιδικά χρόνια γενικά μπορούν χαρακτηριστούν ανέμελα, απλά και φτωχικά, πάντα βέβαια γεμάτα μουσική. Από μικρός ένιωθα την ανάγκη να ακούω μουσική ή να τραγουδάω. 

 Έχει μεγάλη σημασία να τονιστεί όσον αφορά την παιδική μου ηλικία πως γενικά για την Ελλάδα ήταν μια δύσκολη περίοδος μέσα στην δικτατορία όπου ο Μίκης κρυβόταν, μετά φυλακίστηκε στον Ωρωπό ύστερα εξορία στην Ζάτουνα  μέχρι που έφυγε για το Παρίσι. Αν δεν είχαμε δικτατορία σίγουρα τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά, αυτό μαρτυρούν οι τελευταίες μου πληροφορίες.

Καθώς μεγάλωνα οι αναμνήσεις που ξυπνούσαν , μου γεννούσαν απορίες όπως για παράδειγμα γιατί παρά το γεγονός ότι ο Γιάννης Κουρής ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, φοβόμουν να μείνω μαζί του όταν για κάποιο διάστημα  η μητέρα μου αναγκαζόταν να δουλεύει τις απογευματινές ώρες. Γενικά υπήρχαν κενά στην ιστορία και στις διηγήσεις των δικών μου ανθρώπων σχετικά με τη γέννηση μου.  Οι ηλικίες που παντρεύτηκαν ο Κουρής με την μητέρα μου δεν συμβάδιζαν με την ημερομηνία γέννησής μου κάτι το οποίο με ταλάνιζε για πολλά χρόνια.

Στην πορεία η οικογένεια που στήθηκε για να καλύψει την ύπαρξη μου απέκτησε άλλα δύο παιδιά, οπότε φαινομενικά ήμασταν σαν όλες τις συνηθισμένες οικογένειες, που όμως πάντα την προβλημάτιζε το μέγα θέμα της δικιάς μου ύπαρξης,  συχνά και από την οικογένεια της μητέρας μου, αλλά και του Κουρή γινόντουσαν συζητήσεις που όξυναν το ζήτημα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να γίνονται φασαρίες στο σπίτι μας. Ο Κουρής είχε αναλάβει μια πολύ μεγάλη ευθύνη που ποτέ δεν του την αναγνώρισε κανείς. Για ‘μένα ακόμη και σήμερα δεν είναι απόλυτα διαχειρίσιμο το πως όλοι οι άνθρωποι γύρω μου -που υποτίθεται με αγαπούσαν και εγώ αγάπησα αληθινά – ζούσαν και ανέπνεαν πλάι μου μέσα σε ένα τόσο μεγάλο ψέμα.

Βέβαια όλα αυτά έγιναν  κατανοητά για μένα τουλάχιστον, όταν έμαθα την αλήθεια, τότε δηλαδή που λύθηκαν και όλες  μου οι απορίες.

Από όσο θυμάμαι  τον εαυτό μου, στη ζωή μου κυριαρχούσε με διάφορους τρόπους η μουσική. Αργότερα γνωρίζοντας πια την αλήθεια στα 29 μου, η μητέρα μου, μου είχε εκμυστηρευτεί πως με πήγαινε κρυφά στα στούντιο όπου ηχογραφούσε ο Μίκης, για να με βλέπει νομίζω λοιπόν πως αυτός ήταν και ο πιο σημαντικός λόγος για να φυτευτεί μέσα μου η αγάπη για την μουσική.

Όπως είναι φυσικό, σε μια συνέντευξη δεν μπορούν να ειπωθούν λεπτομέρειες, αλλά νομίζω πως βγαίνει περίπου η κατάσταση της παιδικής μου ηλικίας… Η ζωή μου ξεκίνησε από την Νέα Σμύρνη και μετά συνεχίστηκε στην Καλλιθέα, αρκετό χρόνο περνούσα και στην Κέρκυρα μέχρι να ξεκινήσω το σχολείο, όπου για πρώτη φορά θα πω πως πήγαινα σε ιδιωτικό το οποίο για κάποιο διάστημα πλήρωνε ο Μίκης, αφού επιθυμία του ήταν να έχω την καλύτερη δυνατή μόρφωση.

Είχες επαφές με τον πατέρα σου και πως διαχειριζόσουν την αναγνωρισιμότητα του;

Με τον Μίκη είχαμε από την αρχή μια υπέροχη σχέση, προσπαθούσα να μάθω όσα περισσότερα πράγματα μπορούσα και εκείνος ήταν πάντα ποταμός πληροφοριών για όλους… ποτέ δεν τον είδα πέρα από πατέρα σαν κάτι άλλο, για μένα ποτέ δεν ήταν ο Μίκης που έβλεπαν οι άλλοι και έτσι τον αντιμετώπιζα, όταν μάλιστα άρχισε να επικοινωνεί και με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι συνομιλίες μας ήταν σε καθημερινή βάση, έχω κρατήσει τριών χρόνων δεδομένα από αυτές, εκεί υπήρξαν τα πάντα, οι συμβουλές του, τα μπράβο του, αλλά και οι κόντρες μας όπως γίνεται κανονικά με γιο και πατέρα, άλλωστε όπως θα διαπιστώσετε και στην διαθήκη, μου είχε απόλυτη εμπιστοσύνη…

Όταν έφυγε ο Μίκης από τη ζωή έγινε γνωστή η ύπαρξη  σου σε όλο τον κόσμο. Πως αντιδρούν οι άνθρωποι  πλέον  όταν σε συναντούν?

Δυστυχώς ακόμα και σήμερα οι κοινωνίες δεν βλέπουν τα Μεγάλα Μεγέθη, όπως μας άφησε το τελευταίο του σύνθημα ο Μίκης με το φευγιό του. Ακόμα και σήμερα  υπάρχουν ταμπού, έτσι ήταν και για μένα πολύ δύσκολο να περάσω στον κόσμο γύρω μου την αλήθεια μου, ακόμα περισσότερο στους ανθρώπους  που ήταν κοντά στον Μίκη και γνώριζαν την περίπτωση μου. Παρά το γεγονός ότι ο Μίκης ζήτησε από όλους να με βοηθήσουν στο δύσκολο έργο που έχω αναλάβει, δυστυχώς κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει να σέβεται αυτή του την επιθυμία.

Καμία του επιθυμία από όσα βλέπω να συμβαίνουν δεν έχει γίνει ακόμα σεβαστή.

Γενικά οι άνθρωποι δείχνουν μια αγάπη και έναν σεβασμό στο πρόσωπο μου, πιστεύω όμως το κάνουν για το έργο που επιτελώ μέσα από το mikisradio.com, αλλά και για τον τρόπο που χειρίστηκα την υπόθεση με την επίθεση της Μαργαρίτας Ασπασίας Αλτίνογλου Θεοδωράκη. Ευτυχώς με την απόφαση του δικαστηρίου όλα έληξαν καλώς, ήταν μια δικαίωση για μένα.

Και ας επανέλθουμε στο σήμερα, ποιος είναι ο Νίκος,  με τι ασχολείται αυτή τη στιγμή και τι όνειρα έχει για το μέλλον, τι προσδοκά; Στο άκουσμα του ανοίγματος της διαθήκης, περίμενες ότι ο Μίκης θα σε είχε συμπεριλάβει;

Σήμερα πέρα από την καθημερινή μου δουλειά και το ραδιόφωνο έχω ξεκινήσει μια υπέροχη συνεργασία με την Ζωή Τηγανούρια, τον Στέλιο Γενεράλη τον σύζυγο της και με τον Θανάση Βούτσα, περάσαμε ένα υπέροχο καλοκαίρι με συναυλίες, επίσης με την Ζωή κυκλοφορήσαμε ένα τραγούδι σε μουσική σύνθεση δική της και ποίηση του Δημήτρη Ιατρόπουλου που έχει αναφορά τον Μίκη με τίτλο: “Αρχιέλληνας Πατέρας” ένα τραγούδι που συγκινεί πάρα πολύ τον κόσμο.

 Οι προσδοκίες μου πάντα είχαν σχέση με το από ποια θέση και με ποιους όρους θα προσφέρω περισσότερα στον απλό άνθρωπο στην κοινωνία μας στον κόσμο. Είμαι πολύ  ευτυχισμένος που ολόκληρος ο πλανήτης απολαμβάνει την μουσική του Μίκη εντελώς δωρεάν από μένα, αποκλειστικά με τις δικές μου οικονομικές δυνάμεις…

 Όσα κάνω που έχουν σχέση με την μουσική του Μίκη, είτε ηχογραφήσεις, είτε παραγωγές, είτε συναυλίες έχουν σχέση με το να μπορώ να συνεχίσω να στηρίζω το mikisradio.com

Όσον αφορά την διαθήκη  γνώριζα πως ο Μίκης θα με αναφέρει ακριβώς για να κατοχυρωθεί η λειτουργία του ραδιοφώνου, πέρα από αυτό ο Μίκης έκανε και έμμεση  αναγνώριση, μιας και η διαθήκη μιας διάνοιας δεν μπορεί εύκολα να ερμηνευτεί, παρά μόνο αν κάνει κάποιος πολλές αναγνώσεις, επίσης στα κείμενα των ανθρώπων όπως ο Μίκης καμιά φορά δεν έχουν σημασία οι λέξεις που γράφονται αλλά αυτές που δεν γράφονται…

Εύχομαι στην ανθρωπότητα να πιάσει το νόημα από το τελευταίο σύνθημα του Μίκη και να καταπιαστεί με τα Μεγάλα Μεγέθη της ζωής!

Θα ήθελα να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη με τα λόγια του Μίκη για το έργο του. 

«Εμείς θελήσαμε με το τραγούδι μας αλλά και με την στάση μας, να πούμε στον Ελληνικό λαό ότι αυτός είναι το κέντρο της ζωής, η φύτρα της ζωής, πηγή κάθε ωραίου και αληθινού. Να πούμε στον Νεοέλληνα, ότι είναι κληρονόμος μιας βαριάς αλλά μεστής από χυμούς αλήθειας και ομορφιάς Εθνικής Κληρονομιάς, φτάνει να πάρει στα χέρια του, να γίνει υπεύθυνος και να προχωρήσει»