Του Νικόλα Σμυρνάκη
Όταν νιώθεις ότι όλα είναι ίδια. Ότι είσαι στάσιμος και πως τίποτα δεν μοιάζει να έχει νόημα.
Όταν από την πολλή ασφάλεια βουρκιάζεις και απεγνωσμένα ψάχνεις διέξοδο, τότε…
Πρωτοτύπησε!
Διάβασε τα βιβλία που δεν έχεις ξαναδιαβάσει, κάνε βόλτες σε μέρη που δεν έχεις ξαναβρεθεί.
Δες ταινίες που δεν έχεις ξαναδεί, ταξίδεψε σε μέρη που δεν έχεις διανοηθεί.
Επισκέψου μουσεία, δες παραστάσεις, παρακολούθησε ενδιαφέροντα σεμινάρια. Βούτα μες στην τέχνη.
Γίνε εθελοντής, δοκίμασε καινούργιες γεύσεις, τέλειωσε το πτυχίο που έχεις αφήσει στη μέση, στείλε βιογραφικά σε οργανισμούς που πραγματικά σε ενδιαφέρουν.
Βάλε ρούχα που δεν έχεις ξαναβάλει, κούρεψε τα μαλλιά σου όπως δεν τα έχεις ξανακόψει.
Άκου μουσική που δεν έχεις ξανακούσει, χόρεψε σε ρυθμούς που ποτέ δεν έχεις χορέψει.
Κινήσου σε στέκια στα οποία δεν έχεις ξαναβρεθεί, γνώρισε ανθρώπους μακριά από την κουλτούρα και τη φιλοσοφία ζωής σου.
Μίλα πρώτος, πιάσε την κουβέντα μαζί τους και έπειτα άκου. Άκου με προσοχή. Άκου για να μάθεις και όχι για να μιλήσεις.
Μην περιμένεις να περάσει η φάση. Δεν περνά η άτιμη μόνη της. Αντίθετα περνά ο καιρός, ο ένας χρόνος, τα δύο χρόνια, τα πέντε, τα δέκα, τα είκοσι και τίποτα δεν αλλάζει.
Εκτός κι αν πρωτοτυπήσεις.
Κάνε το άλογο, το παράλογο, το άλλο, το αντίθετο.
Το διαφορετικό.
Ας μην ξέρεις τι ακριβώς και γιατί. Ξέρει αυτό. Εμπιστεύσου το.
Και κάποια στιγμή θα έρθει η πρόταση, θα έρθει η γνωριμία, θα έρθει η συνειδητοποίηση: «Αυτό είναι. Μα πώς στο καλό δεν το είχα ανακαλύψει τόσο καιρό;».
Και τότε θα ξέρεις. Θα ξέρεις και το “τι” και το “γιατί”, μα κυρίως το “πώς”. Πώς να ζήσεις τη ζωή που πάντα ονειρευόσουν. Κάθε μέρα, μια γιορτή.
Τίποτα λιγότερο από αυτό δεν αξίζει σε μια θνητή ζωή. Και είναι ο μόνος τρόπος για να γίνει τελικά… αθάνατη!