Οι καλλιτέχνες της Κρήτης: Μαρία Βρανάκη – Μια ξεχωριστή καλλιτέχνιδα με χρώματα, σχέδια και δημιουργική φαντασία

Γράφει η Εύα Καπελλάκη – Κοντού

Ιχνηλατώντας τις ρίζες μας χρόνια τώρα και οδοιπορώντας από χωριό σε χωριό της Μεσαράς, βρέθηκα να συνομιλώ με την Μαρία. Η συνάντησή μας ήταν κάπως παράξενη γιατί είχε πολλά χρώματα γύρω της και έδινε νέα μορφή σ’ ένα παλιό τραπέζι της γιαγιάς της… Μαγεύτηκα, μπέρδεψα τα λόγια μου και την σκέψη μου. Τι να ρωτήσω τώρα, σκέφτηκα! Λες κι άκουσε η Μαρία την άλαλη σκέψη μου κι άρχισε την όμορφη ξενάγηση… που αξίζει τον κόπο να μοιραστώ μαζί σας, αγαπημένοι μου αναγνώστες…

-Γεννήθηκα στην Αθήνα κι έζησα εκεί μέχρι τα πρώτα χρόνια της εφηβείας. Η οικογένειά μου μετοίκησε στην Κρήτη, στον τόπο καταγωγής του μπαμπά μου,από όπου τελείωσα το λύκειο. Επέστρεψα στην Αθήνα για σπουδές , στο τμήμα τεχνολόγων οδοντοτεχνικής από όπου κι αποφοίτησα, πήρα το πτυχίο μου. Αμέσως μετά δραστηριοποιήθηκα στο εμπόριο, στην οικογενειακή επιχείρηση όπου παράλληλα φοιτούσα σε ένα δημόσιο ΙΕΚ, μηχανογραφημένη λογιστική από όπου πήρα το ‘ δίπλωμα’.

Ο αληθινός μου εαυτός είναι ένα παιδί. Ζωγραφίζει, παίζει με τα χρώματα και τα υλικά. Παίζω στον ελεύθερο χρόνο που μου ανήκει. Άλλοτε ζωγραφίζω με ένα μολύβι σε ένα χαρτί, για την εικονογράφηση ενός παιδικού βιβλίου πχ.,ήγια προσκλητήρια, ή για κάρτες, ή για αντικείμενα άλλοτε με χρώματα καιλάδια σε καμβά ή όπου το παιδί μέσα μου θέλει να εκφραστεί.

Χρησιμοποιώ αντικείμενα καινούργια αλλά και παλιά, σεβόμενη την ηλικία και τις αναμνήσεις που κουβαλούν και διορθώνω τις ατέλειες που ο χρόνος έχει αφήσει πάνω του, μόνο αν κρίνεται απαραίτητο.

Αγαπώ την ανακύκλωση γιατί κάνει αυτό που λέει η λέξη και σε αφήνει να δημιουργήσεις, χωρίς όρια στην φαντασία … Από ένα πχ πλαστικό ποτήρι μιας χρήσης του καφέ που παίρνουμε στο δρόμο το μετατρέπουμε σε ένα γλαστράκι για το πολύ – πολύ στενό περβάζι του παραθύρου… ή ένα παλιό έπιπλο κρεβατοκάμαρας, κατεστραμμένο από το χρόνο σε ένα έπιπλο μπάνιου… Και τόσα άλλα!!

Υπάρχουν αντικείμενα που άγγιξαν χέρια αγαπημένα που δεν θέλουμε να αποχωριστούμε και που την ίδια την στιγμή δεν ταιριάζουν στο σύγχρονο τρόπο ζωής μας, όλο αυτό είναι μια τεράστια πρόκληση και στοίχημα που κερδίζετε όταν δεις την ικανοποίηση στα μάτια αυτού που σε εμπιστεύτηκε.

Από μικρή ανακατευόμουν με τα χρώματα και τις κατασκευές. Είχα έναν παππού καλλιτέχνη, έναν παππού που αγαπούσε την φύση . Από όπου κι αν περνούσε έβαζε χρώμα. Με τον παππού ζωγράφισα πρώτη φορά πάνω σε βότσαλα που μαζεύαμε από την θάλασσα, σε κολοκύθες, σε τοίχους καιδάπεδα .. τα τελευταία χρόνια είναι μόδα…

Πυρογραφία, Χαρακτική , ζωγραφική, ντεκουπάζ, γλυπτική με πηλό, με σύρμα … Σχέδιο για επαγγελματικές κάρτες, διάφορα προσκλητήρια, εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Κατασκευές με υφάσματα, τεχνοτροπίες σε τοίχους, δάπεδα, έπιπλα κτλ…-

Ανάσα δεν πήρα από τούτη την αφήγηση! Ήταν σαν να  ανοίγονταν εμπρός μου χιλιάδες πόρτες με φως! Η αστείρευτη πηγή δημιουργίας, ο συγκερασμός πολλών τεχνών μαζί δοσμένες σαν σε παραμύθι. Και μετά η δημιουργία. Επί τω έργω. Η Μαρία άφησε το τραπέζι πάνω στο οποίο έφτιαχνε τα όνειρά της καταπώς εκείνη ήθελε ή το «παιδί» που με τα σύνεργα του καλλιτέχνη διαμόρφωνε και μου άνοιξε ένα παράδεισο αληθινό τέχνης, με κουτιά, με δίσκους σερβιρίσματος με σελιδοδείκτες…..