Του Θεοφάνη Μαλκίδη
Για την απαιτούμενη από το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας πλειοψηφία στη Βουλή των Ελλήνων για την κύρωση της “Συμφωνίας” για τη Μακεδονία, οφείλουμε να αναφέρουμε τα εξής:
Η <Συμφωνία> είναι μία διεθνής – διμερής συμφωνία η οποία για να καταστεί αναπόσπαστο μέρος της έννομης τάξης της Ελλάδας θα πρέπει κατά το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος να κυρωθεί με τυπικό νόμο, ο οποίος θα πρέπει να ψηφισθεί από την Βουλή και να εκδοθεί και δημοσιευθεί στο ΦΕΚ από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η κυβερνητική πλειοψηφία και κάποια μέλη της Βουλής από άλλα κόμματα καθώς και ανεξάρτητοι, υποστηρίζουν ότι χρειάζεται η απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, δηλ. 151, κατά την παρ. 3 του άρθρου 28, η οποία και συμπίπτει με την κυβερνητική πλειοψηφία. Επίσης υποστηρίζεται ότι η υπερψήφιση της <Συμφωνίας> συνδέεται με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνηση.
Ωστόσο
Η ψήφιση νόμου που κυρώνει διεθνή συνθήκη ή συμφωνία μεταξύ της χώρας μας και τρίτων κρατών χρειάζεται κατά το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος την πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των Βουλευτών μόνο όταν με αυτήν αναγνωρίζονται σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα.
Ενδεχόμενη εμπλοκή του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ με την ένταξη των Σκοπίων σχετίζεται άμεσα με την υπογραφή της συμφωνίας, εφόσον καθένας από τους παραπάνω οργανισμούς έχουν τους δικούς τους όρους και προϋποθέσεις για την ένταξη τρίτων χωρών σε αυτούς, όπως τα Σκόπια
Αλλά ούτε και η παρ. 3 του ιδίου άρθρου, που απαιτεί πλειοψηφία τουλάχιστον 151 Βουλευτών, εφαρμόζεται αφού η διάταξη αυτή απαιτεί περιορισμούς στην άσκηση της εθνικής κυριαρχίας εκ μέρους της χώρας μας, η οποία κατά την κρατούσα ερμηνεία που έχει δοθεί σε αυτή την έννοια υπό την έποψη του άρθρου 28 παρ. 3 του Συντάγματος δεν συντρέχει.
Παράλληλα έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η <Συμφωνία> αναφέρει ότι η Ελλάδα απλώς θα πρέπει να κυρώσει, χωρίς να δηλώνει τον τρόπο, δηλαδή μπορεί να γίνει και χωρίς ψηφοφορία στη Βουλή…..
Το κόστος, όμως, από μία τέτοια αντιμετώπιση ενός μείζονος εθνικού θέματος από την κυβερνητική πλειοψηφία καθώς και άλλους βουλευτές μπορεί να είναι ανυπολόγιστο.
Και για αυτό μεταξύ των άλλων, θα κριθεί από την Ιστορία και τον Λαό.