Φ. Βουδαντά: Απόλαυσε τη διαδρομή… ο προορισμός μπορεί να περιμένει…

Της Φένιας Βουδαντά

Δώσε σημασία όταν ξυπνάς το πρωί για μια στιγμή.

Γράψε το ταξίδι που θέλεις να πας σήμερα.

Δε χρειάζεται να διανύσεις αποστάσεις, δε χρειάζεται να περάσεις σύνορα, τα μάτια για να γελάσουν δε χρειάζεται να δουν, τα μάτια όταν γελούν πραγματικά, γυαλίζουν. Γυαλίζουν στη θέα της διαδρομής, αυτού του μακριού δύσβατου δρόμου που διανύουμε όλοι. Κι όμως υπάρχει τρόπος αν τον ψάξεις, για να μην πατήσεις τα αγκάθια που σκόρπια κι επιδέξια έχουν τοποθετηθεί. Αρκεί να μη γκρινιάζεις που υπάρχουν εκεί, αρκεί να τα αξιοποιείς ως προκλήσεις, ως τα καθημερινά εμπόδια που θα δώσουν τη χαρά στα μάτια σου όταν τα προσπεράσεις.

Μα θα μου πεις πόσο εύκολο είναι, πόσο ευχάριστο είναι κάθε μέρα να πολεμάς; Λες ότι το μόνο που σε κρατάει ακόμα ενεργό στην προσπάθεια είναι ο στόχος, είναι ο προορισμός. Η ευτυχία σου, του συντρόφου σου, των παιδιών σου, το σώμα που βλέπεις να στυλώνεται σε σελίδες εβδομαδιαίων περιοδικών, τα χρήματα που θα δώσουν ώθηση στα σχέδια σου να πας εκείνο το ταξίδι που θες.

Κι αν αλλάζαμε για λίγο ρότα;

Κι αν έλεγες ότι κάθε μέρα από εδώ και στο εξής θα πηγαίνεις ένα ταξίδι;

Κι ας μη βγαίνεις απ’ την πόλη σου. Κι ας μη βλέπουν τα μάτια σου κάτι άλλο πέρα από το προφανές. Κι ας βλέπεις τα ίδια μούτρα κάθε πρωί στη δουλειά, κι ας είναι η ίδια βαριεστημένη διαδρομή μέχρι τη στάση του λεωφορείου. Κι αν επέλεγες για σήμερα να απολαύσεις τα μικρά πράγματα που θα φέρουν τη χαρά στη ζωή σου; Κι αν άφηνες τα κιάλια και εστίαζες στο «εδώ και τώρα»;

Αλλά κανείς δε σου είπε να μην κάνεις όνειρα. Να κάνεις όνειρα και μάλιστα πολλά και μεγάλα γιατί σου αξίζουν να τα πραγματοποιήσεις. Να κάνεις όνειρα, να θέτεις στόχους κι ας είναι «άπιαστοι». Άπιαστο είναι κάτι το οποίο δεν έχουμε την υπομονή και τον τρόπο για να το πιάσουμε, να το αγκαλιάσουμε, να το κατακτήσουμε.

Πιάσε τη ζωή σου από την αρχή σήμερα. Κάθε ημέρα έχει και κάτι διαφορετικό να σου προσφέρει. Άνοιξε τα χέρια διάπλατα για αγκαλιές κι αν στην τελική αποδειχτούν σκάρτες, έχουμε μάθει πια να τα πλένουμε σχολαστικά, έτσι; Άσε το σώμα σου να δοκιμάζεται σε δραστηριότητες, σε σχέσεις, σε προκλήσεις. Εξάλλου, γι’ αυτό είναι εκεί για εσένα, για να ικανοποιεί την έμφυτη περιέργεια που χαρακτηρίζει εμάς τους ανθρώπους να ενεργούμε και να πολεμάμε. Κι αν στο σώμα δεις θετικά σημάδια, άσε και την ψυχή σου να γεμίσει με αυτά. Φρόντισέ την κι αυτήν, η ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική, σε αυτήν και στα αποθέματά της στηρίζεται το σώμα κι αν βρεθεί μετέωρο αυτό, μετά βρίσκεσαι κι εσύ.

Και τελικά, απολαμβάνοντας όλη τη διαδρομή με καλά και τα άσχημα, έχει την ίδια αξία ο σκοπός σου;

Είναι τελικά αυτό που θέλεις, αυτό που ζητάς;

Ή μήπως στην πορεία άλλαξε κι αυτός, καθώς άλλαζες κι εσύ;

Δεν έμεινες στάσιμος, δοκίμασες τα όριά σου, ήρθες σε επαφή με τα εσωτερικά σου κομμάτια στον καθημερινό αγώνα που έδινε ανατροφοδότηση στην ψυχή σου για να συνεχίσει, δέθηκες, έκλαψες, γέλασες, όλοι τα ξέρουμε αυτά. Όμως, μετά από όλα αυτά, πόσο σημασία έχει για εσένα ακόμη εκείνος ο αρχικός στόχος; Πόσο σημασία έχει για εσένα να αποκτήσεις τα χρήματα για να πας εκείνο το ταξίδι, όταν κάθε μέρα έχεις μάθει τον εαυτό σου στα ταξίδια; Στα δωρεάν, στα απλά ταξίδια του μυαλού που είναι επιλογή μας να τα πραγματοποιήσουμε.

Ας τα πραγματοποιήσουμε. Σήμερα. Τώρα.

Ακούστε το άρθρο εδώ. Απαγγέλλει η Φένια Βουδαντά: