29 Μαϊου 1453: Εάλω η Πόλις…

«Σώπασε κυρα-Δέσποινα και μη πολύ δακρύζεις

Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας είναι»

Ήταν Τρίτη, 29 Μαΐου του 1453 όταν ακούστηκε η κραυγή «Εάλω η πόλις», σηματοδοτώντας το τέλος μιας αυτοκρατορίας.

Η Πόλη έπεσε!

Η Πόλη που για περισσότερα από 1.000 χρόνια ήταν το κέντρο του πολιτισμού βάζοντας τις βάσεις για τον ελληνισμό.

Για εμάς λοιπόν, η Άλωση της Πόλης, η πτώση του Βυζαντίου θα καταγραφεί στη μνήμη μας ως το τέλος μιας εποχής δόξας, η οποία θα δώσει τη θέση της στην Τουρκοκρατία για τους επόμενους τέσσερις με πέντε αιώνες. Πιο ουσιαστικά όμως, η Άλωση θα σηματοδοτήσει το πολιτικό τέλος του Ελληνισμού και την αποκοπή του από τα μεγάλα γεγονότα της Αναγέννησης που ακολουθούσαν.

Από τις αρχές του 1453 ο Μωάμεθ προετοιμαζόταν για την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, που νωρίτερα απέκρουσε με υπερηφάνεια τις προτάσεις συνθηκολόγησης του Μωάμεθ, έπεσε ηρωικά μαχόμενος. Το βράδυ, ο Μωάμεθ, ο επονομαζόμενος πλέον και Πορθητής εισήλθε πανηγυρικά στην Αγία Σοφία και προσευχήθηκε στον Αλλάχ «αναβάς επί της Αγίας Τραπέζης».

«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τα άγια, παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστήτε, γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει»